Dank voor de uitleg!
"Protected mode" en "real mode" bestaat alleen op x86 systemen (vanaf 80286).
In de bootloader draait het systeem doorgaans zonder MMU, wat ergens tussen "protected mode" en "real mode" in zit. Er is geen "adres translation" (aka virtual mode), maar het hele memory bereik (en dus ook alle IO en DMA enzo) is beschikbaar. Maar er is geen scheiding van proces of kernel grenzen, de software kan overal bij (wat voor een bootloader die bijvoorbeeld de RAM chip settings moet instellen wel reuze handig is).De MMU vertaalt toch virtuele adressen naar fysieke en dat gebeurd hier dus niet, als ik het goed begrijp? Maar zijn rootkits ed. dan niet een reëel risico?
Nog wel ergere dingen ook.
Zolang Linux niet draait is er geen MMU actief (als memory protection), STB draait net als elk embedded systeem op dat moment, waarbij de processor/software lineair toegang heeft tot alle hardware.
Je ziet vaak dat firmware gesigned wordt door de fabrikant. Dat heeft een voordeel en een nadeel. Voordeel is dat je weinig kans hebt op virussen en andere malware, nadeel is dat je niet zelf firmware kunt maken.
Maar rust in de gedachte dat alles op je STB onder Linux alls root draait, die kan sowieso alles (en dus ook de MMU omzeilen).