Zelfs als je een intraframe te pakken hebt, kun je nog niet per sé meteen beginnen met kijken. De decoder moet ook weten op welke PID's de streams zitten en wat voor streams het zijn (is het geluid, beeld, synchronisatie, metadata, voor codecs worden gebruikt...). Deze informatie zit in de PMT tabel en die wordt regelmatig (in stukjes) uitgezonden, maar kan even duren voordat die weer helemaal compleet is. Idem de PAT (die zegt welke zenders er op het complex/transponder zitten).
En hoe dat afgehandeld wordt, blijkt heel erg per player te verschillen. De ene wil veel meer data bufferen dan de ander en de een kan zelf PID's "proben" terwijl een andere de complete PMT en PAT nodig heeft.
Wat nog wel eens een "probleem" is, is juist zenders van heel goede kwaliteit, waar heel moderne encoders gebruikt worden, in combinatie met h265. De bitrate is dan juist niet zo hoog en het kan even duren voordat een complete intraframe wordt uitgezonden. H264 en H265 hebben verschillende soorten intraframes waarbij de een "meer" intra is dan de ander ;-) Als ik het goed begrepen heb is de ene primair om een recovery point te construeren (hier kun je invallen zonder eerdere data nodig te hebben) en de ander is meer om oplopende afrondingsfouten in inter-frames en minder efficient worden van inter-frames te voorkomen, bij lange reeksen van inter-frames + scene cuts. Maar dat terzijde.